Adil Okay

1957’de Antakya’da doğdu. Politik nedenlerden Adana ve Ankara cezaevlerinde yattı. 1978’de uğradığı silahlı saldırı sonucu bir ayağında, 1980’de polisin işkencesi sonucu bir kolunda sakatlık kaldı. 12 Eylül darbesinden kısa bir süre önce Adana cezaevinden firar etti. 1981’de yurtdışına çıktı. Bir süre Lübnan’da, Filistin kamplarında İsrail’e karşı savaşta yer aldı. 1983’te Fransa’ya yerleşti. Fransa’da iki arkadaşıyla beraber ‘Fransa Postası’ adlı aylık dergi yayınladı. Türkiyeli politik mülteci derneklerinde uzun yıllar aktif görev aldı. Yirmi yıl sürgünden sonra Türkiye’ye dönebildi. Türkiye’de ve ülke dışında; birçok ulusal gazete, dergi ve antolojide şiir, öykü, deneme, makale ve araştırma yazıları yayınlandı. Özgür Üniversite’nin ‘Kavram Sözlüğü’ çalışmasına ‘Barış ve Burjuvazi’ maddelerini yazarak katkı sundu. Çalışmalarıyla “15. Ömer Seyfettin Öykü” ile “6. Hasan Bayrı Şiir” yarışmalarında ödüle layık görüldü. 2012 Yılında da ‘Mersin 68’liler Derneği’nin Onur Ödülü’nü aldı.

Eserleri: Hançerini Ay Işığına Çalan Adam (Şiir, 1999), Kaç Kişi Kaldık (Şiir, 2001) Ah Çocuk (Şiir, 2003), Yolcu (Öykü, 2005), Yirmi Beşinci Saat (Şiir, 2006), Az Çalışmalı Aşka Zaman Ayırmalı (Deneme, 2008), 12 Eylül ve Filistin Günlüğü (Anı-belgesel, 2008), Konuşan Fotoğraflar (Fotoğraf, 2008), Karanlığın İçinde Aydınlık Yüzler-Ölülerimiz Konuşuyor (Oyun, 2010), Eylül Kokusu (Şiir, 2012), Ben Çıkana Kadar Büyüme e mi… (2013). Ayrıca, Kadın Gibi Kadın-Haykırış ile Tekel İşçisi Bir Kadının Uyanışı adlı oyunları ve 2011’de Cumartesi Anneleri adlı oyunu kitap olarak yayımlandı.

İletişim: okayadil@hotmail.com